poczucie honoru

См. также в других словарях:

• honor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. honororze, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dobra reputacja, dobre imię, poczucie dumy i godności osobistej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poczucie honoru. Człowiek honoru.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• honorowy — honorowywi 1. «mający poczucie honoru, godności osobistej» Honorowy człowiek. 2. «zgodny z honorem, nie urażający czyjegoś honoru» Pokój zawarty na honorowych warunkach. ∆ Sąd honorowy «sąd złożony z osób powołanych przez strony lub na mocy… …   Słownik języka polskiego

• zatracać się – zatracić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tracić orientację, gubić się w czymś; oddając się czemuś całkowicie, tracić poczucie rzeczywistości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zatracił się w stosach dokumentów i korespondencji.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nisko — niżej przysłów. od niski (tylko w zn. 2 6) a) w zn. 2: Tereny nisko położone. Nisko zawieszona lampa. Nisko lecący samolot. Zachodzące słońce było już nisko. Mieszka o piętro niżej. Schylić się nisko …   Słownik języka polskiego

• honor — m IV, D. u, Ms. honororze 1. blm «poczucie godności osobistej, dobre imię; cześć» Plamić honor. Godzić w czyjś honor. ∆ Słowo honoru «formuła wypowiadana przy uroczystym zaręczeniu własnym dobrym imieniem» ◊ Punkt honoru «to, co ma rozstrzygnąć o …   Słownik języka polskiego

• obraza — ż IV, CMs. obrazazie zwykle blm 1. «obelżywe wyrażenie się o kimś, zachowanie się względem kogoś, uchybienie czyjejś godności osobistej; zniewaga» Obraza czynna, słowna. Śmiertelna obraza. Darować komuś obrazę. Ścierpieć obrazę, nie ścierpieć… …   Słownik języka polskiego

• ambicja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. ambicjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} silne pragnienie osiągnięcia sukcesów, zaszczytów bądź tytułów, dążność do uczynienia czegoś wyjątkowego, a także do podniesienia… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień